Ważnym aspektem życia wspólnotowego jest nie tylko umiejętność bycia przełożonym, ale także podwładnym. Kształtować ją można poprzez dialog, kiedy obie strony szukają większego dobra. Tak wygląda ideał, praktyka życia bowiem nie zawsze to potwierdza. Niegdyś w celu należytego ułożenia relacji zalecano, wzorem wspólnot zakonnych, całkowite poddanie się woli zwierzchnika.

Niektórzy uważają, że modlitwa jest łaską, nie zależy zatem ani od metod, ani od ćwiczeń. Twierdzenie to jest błędem, ponieważ życie z Bogiem łączy łaskę z naturą.