Źródła, niekiedy do tej pory uważane za cudowne, w krajobrazie Polski występują często, zwykle w lasach lub na wzgórzach. Stawiano przy nich kapliczki, figury bądź krzyże. Kontekst wierzeniowy przypisujący im niezwykłą moc sięgał niekiedy bardzo odległej przeszłości, z której wyniesiony został zwyczaj składania przy nich ofiar wotywnych. Wypływając spod ziemi, łączyły bowiem „inny świat” ze światem ludzkim.