Po zmianie personaliów kapucyn Wacław Nowakowski przyjął tożsamość Antoniego Waryńskiego. Stał się katorżnikiem zesłanym przez carską Rosję na przymusowe roboty na Syberię. Miejscem jego przeznaczenia był położony dziesięć mil polskich od Irkucka – Usol. Zakuci w kajdany skazańcy pracowali tam w warzelniach i tężniach soli. Było ich trzystu. Mieszkali w koszarach, niektórzy z żonami i dziećmi.

Kiedy wieczorem przyleciałem samolotem do Polski i bracia mieli odebrać mnie z lotniska, w sercu spontanicznie zrodził się niepokój, czy zdążę przed godziną policyjną… Trudno przywyknąć, że poza granicami Ukrainy nie ma godziny policyjnej, kontroli drogowej co chwilę ani żołnierzy na ulicach. Ludzie czują się bezpiecznie i mogą spokojnie żyć… Ja odwykłem od tej pewności – mówi br. Serhij Kippa OFMCap, przełożony kapucynów na Ukrainie.

Gorliwy kapucyn i niezłomny patriota, br. Wacław Nowakowski nie ugiął się pod ciężarem carskich represji, które spadły na niego za działalność w ruchu narodowowyzwoleńczym. Nie zdradził ojczyzny ani Boga. Nawet podczas katorżniczej drogi na Sybir pozostał wierny zakonnej tożsamości i chrześcijańskim wartościom.

Kościół przez beatyfikację rodziny Ulmów, czcigodnych samarytan z Markowej, dał światu, zwłaszcza jego chrześcijańskiej części, niepowtarzalny przykład wartości i znaczenia rodziny jako wspólnoty życia i miłości kierującej się Ewangelią w drodze do świętości. Blisko osiemdziesiąt lat po tragicznej śmierci, czyli wojennej egzekucji, na ołtarze zostali wyniesieni Wiktoria i Józef wraz z siedmiorgiem dzieci, w tym jednym – ostatnim – nienarodzonym.

Młody brat Pio, jak każdy obywatel Włoch, był zobowiązany do służby wojskowej. Mimo że był kapłanem-zakonnikiem i zmagał się z poważnymi problemami zdrowotnymi, w wyniku czego otrzymał trzecią kategorię wojskową, i tak został powołany w szeregi szarozielonej armii.

Nowy numer zachęca do refleksji nad obecną sytuacją dziejową. Autorzy rozważają temat wojny sprawiedliwej i obrony koniecznej. Na otwarcie obszerny artykuł o rodzinie Ulmów, bogato zilustrowany zdjęciami archiwalnymi.

Podręczny zestaw tekstów na różne okazje, które mogą być inspiracją do codziennej modlitwy wzorowanej na Ojcu Pio.

Spis treści

MODLITWY ODMAWIANE PRZEZ OJCA PIO
Koronka Ojca Pio do Najświętszego Serca Pana Jezusa
Dziękczynienie Ojca Pio po Komunii Świętej
Litania do Anioła Stróża
Modlitwa do Matki Bożej Pośredniczki Łask
Litania loretańska
Modlitwa Ojca Pio do Matki Bożej
Litania do Świętego Józefa

MODLITWY CZCICIELI OJCA PIO
Akt poświęcenia się Duchowi Świętemu
Koronka do Ducha Świętego
Litania do Ducha Świętego
Sekwencja Przybądź, Duchu Święty
O Stworzycielu, Duchu, przyjdź
Poświęcenie się Świętemu Michałowi Archaniołowi
Modlitwa do Świętego Michała Archanioła
Modlitwa do Świętego Rafała Archanioła
Modlitwa do Anioła Stróża
Akt poddania się woli Bożej
Modlitwa Świętego Franciszka z Asyżu
Duszo Chrystusowa
Modlitwa wieczorna
Modlitwa o uzdrowienie wewnętrzne
Modlitwa przed spowiedzią
Rachunek sumienia
Modlitwa po spowiedzi
Koronka do miłosierdzia Bożego
Litania do miłosierdzia Bożego
Litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa
Akt poświęcenia całego rodzaju ludzkiego Sercu Jezusowemu
Modlitwa do Matki Bożej Loretańskiej
Modlitwa do Madonny z Pompei
Nowenna pompejańska
Modlitwa do Świętego Józefa
Modlitwa powszechna za dusze zmarłych
Modlitwa papieża Pawła VI za Kościół
Modlitwa papieża Pawła VI za pasterzy Kościoła
Różaniec z Ojcem Pio
Modlitwa Świętego Franciszka przed Ukrzyżowanym
Droga krzyżowa z Ojcem Pio
Być bliżej Ciebie chcę…

MODLITWY DO OJCA PIO
Modlitwa przez wstawiennictwo Ojca Pio
Modlitwa o łaski za przyczyną Ojca Pio
Modlitwa Ojca Pio o nawrócenie
Nowenna do Ojca Pio
Litania do Ojca Pio
Modlitwa do Ojca Pio z Jubileuszowego Roku Miłosierdzia

W ŚRODKU CZYTELNA CZCIONKA

Modlitewnik kupisz w księgarni e-serafin.pl

Ojciec Pio uważał, że dobre przeżywanie życia wymaga rozwijania w sobie miłości – do Boga i bliźniego. Bez tej cnoty nie można osiągnąć szczęścia. Miłość jest najważniejsza. Pozbawiona jej codzienność staje się jałowa i bezsensowna.

Kierowanie sercem nie zawsze jest łatwe. Stąd też Ojciec Pio przede wszystkim uczył, jak pokochać miłość. Warto poznać jego mądrość w tej materii i czynić z niej użytek we własnym życiu.

Porada. Jak wzrastać w cnocie miłości
Staraj się zawsze wzrastać w cnocie chrześcijańskiej miłości, która jest królową wszystkich cnót i nie bój się związanego z tym trudu. Pamiętaj, że w tej, jakże pięknej, cnocie wszelki postęp nigdy nie jest zbyt wielki. Niech ona będzie dla Ciebie szczególnie cenna, jako że dla naszego Boskiego Mistrza jest najcenniejsza i mówi o niej: „moje przykazanie” (J 15,12).

Tak, niech to przykazanie ma dla nas szczególną wartość, a wszystkie inne trudności zostaną automatycznie pokonane. Miłość jest cnotą nadzwyczaj piękną, albowiem Syn Boży, aby rozpalić ją w naszych sercach, zechciał zstąpić od Ojca i upodobnił się do nas, byśmy za pomocą środków, które nam zostawił, mogli ją poznać i zdobyć. Zatem z natarczywością prośmy Jezusa, aby zechciał nam jej udzielić i ze wszystkich sił starajmy się w niej wzrastać.

Pietrelcina, 30 marca 1915 roku

Książkę kupisz w księgarni e-serafin.pl

Książka stanowi mozaikę barwnych faktów, ale jest też zaproszeniem do udania się w duchową podróż ku nieznanym horyzontom ludzkich przeżyć, zmagań, przemian i wewnętrznych konfliktów, za którymi stoi niezgłębiona tajemnica oddziaływania Ojca Pio.

Z grona setek, jeżeli nie tysięcy osób, autor wybrał kilkanaście nietuzinkowych postaci, które opowiadając osobiste historie znajomości ze Stygmatykiem, równocześnie odsłaniają tajniki jego życia duchowego.

Pośród nich znaleźli się nie tylko ludzie Kościoła, jak Karol Wojtyła czy Luigi Orione, prześladowani katolicy i córki duchowe, ale również twórcy kultury i sztuki: dziennikarze, komicy, aktorzy, a nawet zwolennicy Karola Marksa.

Dzięki tej lekturze każdy z nas może do nich dołączyć.

ZAJRZYJ DO ŚRODKA

Autor
Błażej Strzechmiński – kapucyn, doktor teologii duchowości. Absolwent Papieskiego Uniwersytetu Antonianum w Rzymie i Papieskiego Uniwersytetu Jana Pawła II w Krakowie. Wiceredaktor „Głosu Ojca Pio”. Autor artykułów o duchowości i życiu Ojca Pio oraz książki: „Przyśnił mi się Ojciec Pio. Trochę inna biografia”.

Książkę kupisz w księgarni e-serafin.pl

Ojciec Pio niezmiennie głosił, że Bóg chrześcijan jest Bogiem radości. Stąd też zalecał służenie Mu w pogodzie serca, ponieważ tylko wtedy można w pełni zakosztować Bożej miłości. Tylko wtedy można przezwyciężyć trudności. Tylko wtedy można śmiać się z samych siebie.

Jak pocieszyć swoje serce i oddalić od siebie smutek? W pielęgnowaniu pogody ducha z pewnością pomogą zebrane w tym poradniku zalecenia i wskazówki Ojca Pio, a także humorystyczne anegdoty z jego życia.

Porada. Jak rozwijać w sobie radość
Radość rodzi się z rozkoszowania się posiadaniem tego, co się kocha. Od momentu, gdy dusza pozna Boga, jest w naturalny sposób pchnięta do kochania Go. A kiedy podąża za tym naturalnym impulsem, wznieconym przez Ducha Świętego, kocha już Najwyższe Dobro. Oto jak szczęśliwa dusza wchodzi w posiadanie pięknej cnoty miłości. Odtąd, kochając Boga, ma pewność, że należy do Niego, ponieważ działa tu inne prawo niż w przypadku umiłowania pieniędzy, honorów, zdrowia (kiedy kochający nie zawsze posiada to, co kocha); kto bowiem kocha Boga, ma Go od razu.

Nie jest to wytwór mego umysłu, lecz samo Pismo Święte o tym mówi: „Kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim” (1 J 4,16). Czyż słowa te nie wskazują na fakt, że tak jak dusza poświęcona Bogu poprzez miłość cała zanurzona jest w Bogu, tak i Bóg przez zespolenie cały znajduje się w duszy?

Dopiero wówczas radość staje się źródłem miłości. Lecz żeby była ona doskonała i prawdziwa, potrzeba, aby miała za swojego nieodłącznego towarzysza pokój, który powstaje w nas tylko wtedy, kiedy posiadane przez nas dobro jest najwyższe i niezaprzeczalne. A zatem: czyż Bóg nie jest najwyższym dobrem, które dusza kocha, a kochając je, posiada?

Trzeba, aby to dobro nie tylko było najwyższe, ale i bezsprzeczne. W tym względzie Boski Mistrz zapewnia nas, że „radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać” (J 16,22). Czy może być świadectwo mocniejsze od tego? Dusza, przechodząc przez to wszystko, nie może nie czuć się szczęśliwa. Właśnie to sprawia, że pogodnie stawia czoła najbardziej gorzkim przeciwnościom. [...]

Z tego, co zostało powiedziane do tej pory, widać jasno, że miłość, radość i pokój są cnotami, które czynią duszę doskonałą w tym, co ona posiada, cierpliwość natomiast – w tym, co znosi.

Oto co jest potrzebne dla wewnętrznej doskonałości duszy.

Pietrelcina, 23 października 1914 roku

Anegdota. Zgubna uroda
Pewna stara aktorka, z pewnością piękna w swoim czasie, przyjechała któregoś dnia do San Giovanni Rotondo. W wypełnionym tłumem korytarzu klasztornym oczekiwała na wracającego z kościoła Ojca Pio. Nie mogąc przecisnąć się do niego, a chcąc zwrócić na siebie uwagę, zawołała: „Ojcze! Módl się za mną biedną, bo bardzo grzeszyłam w swym życiu!”. Ojciec Pio spojrzał na nią i, uśmiechając się, odparł: „Jak to możliwe? Z taką twarzą?!”.

Książkę kupisz w księgarni e-serafin.pl