9 stycznia 2023 roku mija 120. rocznica śmierci o. Wacława Nowakowskiego, kapucyna, który na kartach historii zapisał się jako niezłomny patriota, gorliwy kapłan i wierny przyjaciel. Jego biografia jest tak bogata, że z powodzeniem mogłaby posłużyć jako materiał do scenariusza filmowego. Świadczy o tym chociażby przedstawione poniżej spektakularne wydarzenie.

Przyjaźń to cenny dar, który odgrywa w życiu ludzkim niezmiernie ważną rolę, o czym zapewne nikogo nie trzeba przekonywać. Od przyjaźni nie stronili również święci. W ich gronie znajdziemy Ojca Pio, który odnalazł ją w osobie swego kierownika duchowego, o. Agostina z San Marco in Lamis.

O przyjaźni przeczytamy w nowym numerze. Dowiemy się, na czym polega jej wartość, co winno leżeć u jej podstaw, a także w jaki sposób wpływa ona na relacje społeczne i ustroje polityczne.

Kościół katolicki 8 grudnia obchodzi uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Prawdę, że Maryja była jedynym człowiekiem wolnym od grzechu pierworodnego, Kościół wyznawał od wieków, a oficjalnie potwierdził ją Pius IX.

Ojciec Pio wierzył w świat nadprzyrodzony i w Kościół składający się z żyjących i zmarłych, którzy dostąpili chwały nieba albo w czyśćcu doznają oczyszczenia po śmierci. Był przekonany, że te trzy stany wzajemnie się komunikują, wspierają i na siebie oddziałują.

Nowy „Głos Ojca Pio” podejmuje temat spowiedzi. Autorzy wyjaśniają, skąd wzięła się ona w Kościele, dlaczego trzeba spowiadać się przed kapłanem i po co robić rachunek sumienia.

Ojciec Pio twierdził, że konfesjonał jest „tronem, na którym zasiada Boży Majestat”, dlatego spowiedź traktował niezwykle stanowczo i poważnie, szafując łaską Bożego Miłosierdzia z wielką odpowiedzialnością i roztropnością.

Rachunek sumienia to modlitwa budząca pragnienie życia Bożego. Jego cel jest bardzo prosty: spotkanie z Bogiem, dialog z Nim, wzajemne przebywanie, pragnienie bycia razem. To zachęta, by człowiek poznał smak prawdziwego życia i uczył się marzyć o przyszłości.

W początkach Kościoła to chrzest był traktowany jako sakrament pojednania z Bogiem. Przyjmowali go dorośli, którzy wyznawali wiarę i nawracali się. Po co zatem boska władza przebaczenia została przekazana wspólnocie Kościoła w postaci kolejnego sakramentu?

Każdego dnia słyszysz o Jezusie, widzisz Jego obrazy i zdjęcia. A co gdybyś spotkał Go twarzą w twarz? Zobaczył na własne oczy?