Nikt nie jest w stanie zasłużyć sobie na miłość Boga, czyli na Jego łaskę. Na szczęście nie jest to potrzebne. Bóg kocha nas za nic – mówi ks. Marek Dziewiecki
Jedno z najważniejszych świąt. Już we wczesnym chrześcijaństwie przyznawano mu wysoką rangę, np. św. Augustyn upatrywał w nim bliźniaczą uroczystość do Narodzenia Pańskiego. Nazywano je greckim terminem epifania, oznaczającym objawienie się Boga w ciele ludzkim i związano z pokłonem mędrców.
Bez chwili namysłu recytujemy: „łaska Boża jest do zbawienia koniecznie potrzebna”. Gdy jednak mamy odpowiedzieć, czym ona jest i jaki ma wpływ na nasze życie, zazwyczaj mamy pustkę w głowie… Zachęcamy do lektury, by dowiedzieć się, jak doświadczać obecności Boga w codziennym życiu i jak dzielić się otrzymanymi od Niego darami z innymi ludźmi.
12 grudnia obchodzimy święto Matki Boskiej z Guadalupe. Wiąże się z nią historia wyjątkowa. Do dziś jej wizerunek wzbudza kontrowersje. Mimo że wygląda jak klasyczny obraz z epoki, nie został on uczyniony ludzką ręką.
Święty Mikołaj to chyba najbardziej znana postać na całym świecie. Był biskupem Miry. W tradycji przedstawiany jako starzec z okazałą brodą, często w infule i z pastorałem. 6 grudnia grzecznym dzieciom przynosi prezenty, a niegrzecznym – rózgę.
W drugim tygodniu adwentu rozważamy myśli Ojca Pio pod kątem pokoju i oczekiwania. Adwent przypomina, że całe nasze życie jest oczekiwaniem, jest tęsknotą, nadzieją, szukaniem Boga.
Przez cały adwent co tydzień będziemy publikować krótkie refleksje Ojca Pio pomocne w przygotowaniu do spotkania z Tym, który jest Miłością. Pierwszy tydzień adwentu poświęcony jest medytacjom tajemnicy światła, które jest świtem i brzaskiem, zapowiedzią nadejścia Słońca – Chrystusa.
To czas radosnego oczekiwania na spotkanie z Panem. Kościół zachęca do udziału w rekolekcjach i roratach. W nowej wersji przykazań kościelnych nie ma już zapisu o zakazie zabaw hucznych podczas adwentu, bo nie jest on czasem pokuty.
Lista nagrodzonych w konkursie ogłoszonym w styczniowo-lutowym numerze „Głosu Ojca Pio” 103 [1/2017]
Chorym dzieciom oczekującym ode mnie odpowiedzi na pytanie o sens śmierci opowiadam o kochającym Bogu, który cały czas czuwa. Mówię im o tym, w co sama głęboko wierzę: że dusza nie umiera, a miłość trwa wiecznie.
Nowe wydanie przedstawia zagadnienie pokory w życiu chrześcijańskim. W temat wprowadza artykuł zachęcający do odrzucenia stereotypów i pokazania siły wewnętrznej, jaką daje praktykowanie tej cnoty.
Czytaj więcejMoja historia zetknięcia się z Ojc…
Przemówienie prezydenta Stanów…
Spojrzałam na kalendarz z uśmiechn…
Jest dzisiaj pewna, że powrót mę�…
Pewnego dnia mama, gdy siedziała na…
W każdej chwili może umrzeć – s…
Rozpoznał mnie wśród wielu osób…
Nie należałam do praktykujących k…
Mam 31 lat, a od 10 lat jestem sko…
Znałeś mnie, Padre, zanim ja p…
Byliśmy młodzi, beztroscy, razem p…