Dobrego dnia z Ojcem Pio
26 LISTOPADA: Pokora ducha, skrucha serca i ufna modlitwa są najlepszym środkiem, aby skłonić Boga, by przyszedł nam z pomocą.

Głos Ojca Pio 147 (3/2024)

Oceń ten artykuł
(0 głosów)

Nowy numer stara się odpowiedzieć na pytanie, czy istnieje lekarstwo na obolałą duszę. Odpowiedź brzmi: istnieje. A zaczyna działać, gdy odpowiemy na wyciągniętą ku nam pomocną dłoń Boga.

Nowy „Głos Ojca Pio” [GOP 147/3/2024] stara się odpowiedzieć na pytanie, czy istnieje lekarstwo na obolałą duszę. Odpowiedź brzmi: istnieje. A zaczyna działać, gdy odpowiemy na wyciągniętą ku nam pomocną dłoń Boga. Dobitnie mówi o tym świadectwo o uzdrawiającej mocy sakramentu pojednania. Pokuta otrzymana za popełnione grzechy wcale nie musi prowadzić do upokorzenia człowieka, ale jest szansą powrotu do miłości, która jako jedyna daje szczęście.

W dziale poświęconym Ojcu Pio przeczytamy o gorzkiej pigułce, którą on aplikował swoim penitentom jako środek na uzdrowienie duchowe, a także opublikowane z okazji 25-lecia beatyfikacji wspomnienie z udziału w tej uroczystości.

Ponadto w numerze o tym, czy ludzkość zasłużyła na klapsa z nieba, i pannie Mańci, która porzuca światowe życie.


od redakcji

Lekarstwo na obolałą duszę
Ból duszy potrafi być potężniejszy od bólu ciała. Niekiedy czyjeś słowo lub jakieś wydarzenie przeszywa nas wewnętrznie głębiej niż sztylet. Czasem jednak duchowe cierpienie zadajemy sobie sami – przez nieodpowiedzialne działania, lekkomyślne decyzje, fatalne wybory, które zamiast prowadzić do szczęścia i rozwoju, niszczą wewnętrznie. Czy istnieje lekarstwo na obolałą duszę?

Nowy Testament, w szczególności Ewangelia według św. Łukasza, ukazuje Jezusa jako lekarza ludzkich dusz i ciał. To On jest miłosiernym samarytaninem, który podnosi z ziemi pobitego przez złoczyńców człowieka i opatruje jego rany, polewając je oliwą i winem… Widzimy go też jako Dobrego Pasterza szukającego zagubionych owiec, leczącego chore, zdrowe zaś otaczającego opieką, a także cierpliwego ogrodnika okładającego nawozem drzewo figowe, aby w końcu wydało oczekiwany owoc.

Grzech, który popełniliśmy, wynika z naszej duchowej choroby, której skutkiem jest śmierć. Sami nie potrafimy jej uleczyć. Wszystkie próby samodzielnego wyrwania się z kręgu zła, zranień i śmierci kończą się porażką. Ale rękę ku nam wyciąga sam Bóg. Przychodzi w swym Synu, który bierze na siebie wszystkie nasze słabości i bolączki. Podążanie za Nim staje się procesem uzdrowienia: Jego obecność, słowo i działanie jest lekarstwem.

Lekarstwo to ma niekiedy gorzki smak, choćby wtedy, gdy zmusza nas do stanięcia w prawdzie o sobie, własnej słabości, grzeszności i głupocie. Pozwala jednak rozpocząć proces uzdrowienia, prowadzi do wzrostu w cnocie, do stopniowego upodabniania się do Chrystusa. Domaga się to niejednokrotnie zaparcia się siebie, wysiłku, wewnętrznego oczyszczenia ze zła, aby coraz pełniej rodzić się do życia w łasce i autentycznym dobru.

Ludzkie dusze w imię Jezusa leczył też Jego pokorny sługa – Ojciec Pio. Sam pokutował i innym nakładał pokutę, aby Bóg mógł ze swobodą działać w ludzkich sercach. Niech przez niego, którego 25 rocznicę beatyfikacji obchodzimy w tym roku, przemówi i do nas, aby dać nam uzdrowienie i wzrost w świętości.

Maciej Zinkiewicz OFMCap
redaktor naczelny


TEMAT NUMERU – LEKARSTWO NA OBOLAŁĄ DUSZĘ

Pckuta to powrót do miłości – rozmowa z siostrami Anielą i Sancją, franciszkankami od pokuty i dzieł miłosierdzia

Spowiedź od kuchni. Jak powinno wyglądać zadawanie pokuty – o. Kazimierz Fryzeł CSsR

Dziękuję Bogu, że zawsze mogę wrócić - Magdalena Urbańska

 

OJCIEC PIO

Gorzka pigułka. Duchowość Ojca Pio – br. Błażej Strzechmiński OFMCap

Święte życie. 25 rocznica beatyfikacji. Z życia Ojca Pio – br. Błażej Strzechmiński OFMCap

Całe niebo mieści się w twojej duszy. Historia przyjaźni księdza Dolindo i Ojca Pio – Magdalena Dobosz

Dobro pozostawia ślad. Dzieło Pomocy Ojca Pio – Magdalena Szydełko

 

ROZMAITOŚCI

Wory pokutne oznaką skruszonego serca. W świecie Biblii – Anna Maria Wajda

Adoracja źródłem jedności. Telewizja dla oka i ducha – Piotr M. Pietrus

Panna Mańcia porzuca światowe życie. Ukryte życie sióstr klarysek – s. Maria Bonawentura Pawęzka OCPA

Anoreksja duchowa. Zdrowie duchowe – br. Piotr Kwiatek OFMCap

Intencje modlitewne

Nadzwyczajnie zwyczajna. Kobiecy franciszkanizm z pasją – s. Judyta Katarzyna Woźniak

Czy ludzkość zasłużyła na "klapsa" z nieba. Felieton – Adam Maniura

 

LA CASA SOLLIEVO DELLA SOFFERENZA
DODATEK SPECJALNY DLA GRUP MODLITWY OJCA PIO

Ambasadorzy Bożego pokoju – br. Robert Krawiec OFMCap

Konspekt spotkania formacyjnego

Przemienienie Pana Jezusa na górze Tabor. Różaniec Grup Modlitwy. Maj – ks. Dariusz Karoń

Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia. Różaniec Grup Modlitwy. Czerwiec – ks. Dariusz Karoń

Największa jest miłość. Spotkanie formacyjne. Maj – ks. Andrzej Liszka

Nadzieja - jasność wśród ciemności. Spotkanie formacyjne. Czerwiec – ks. Andrzej Liszka

Uświęcony karnawał z Ojcem Pio - br. Roman Rusek OFMCap

Matka Boża z Lourdes u Ojca Pio - br. Roman Rusek OFMCap

Przeniesienie relikwii Ojca Pio - br. Roman Rusek OFMCap

Kronika Grup Modlitwy

 

Ostatnio zmieniany środa, 07 sierpień 2024 09:58

Nowy numer "Głosu Ojca Pio"

Głos Ojca Pio 150 (6/2024)

Głos Ojca Pio 150 (6/2024)

Nowe wydanie przedstawia zagadnienie pokory w życiu chrześcijańskim. W temat wprowadza artykuł zachęcający do odrzucenia stereotypów i pokazania siły wewnętrznej, jaką daje praktykowanie tej cnoty.

Czytaj więcej

        


 

REKOLEKCJE ADWENTOWE

  1. Świadectwa
  2. Intencje do Ojca Pio

REKLAMA

WIDEO

Newsletter