Chwalebny Ojcze Pio, pozwól nam odczuć, że naprawdę jesteśmy zjednoczeni w jednej dużej grupie, która obejmuje cały świat i staje się głosem wszystkich, którzy walczą, cierpią i robią wszystko, co w ich mocy, aby pokonać zło koronawirusa.

Obecny rok będzie dla wszystkich czcicieli Świętego Ojca Pio wyjątkowym czasem. Przeżywamy bowiem uroczysty jubileusz 100-lecia od otrzymania przez niego stygmatów oraz 50-lecia od przejścia do domu Ojca. Uroczystości jubileuszowe rozpoczęła konferencja prasowa, która odbyła się 23 stycznia 2018 roku w Sekretariacie Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie. Podczas spotkania z dziennikarzami zarysowane zostało pięć głównych wydarzeń jubileuszu oraz kilka inicjatyw wspierających.

Drugiego sierpnia obchodzimy wspomnienie Matki Bożej Anielskiej z Porcjunkuli. Czy wiemy, że w tym dniu w każdym kościele parafialnym możemy zyskać odpust zupełny, zwany „odpustem Porcjunkuli”?

W 1370 roku, kiedy kilka miesięcy po narodzinach zdumieni rodzice stanęli nad kołyską, w której spokojnie leżała ich córka, a wokół jej ust śmiało latały pszczoły, nie czyniąc dziecku nic złego, oboje zadawali sobie pytanie – jak to jest możliwe? Szybko jednak przekonali się oni, a także każdy, kto ją spotykał, słyszał o niej lub prosił o łaski, że dla niej nie było rzeczy niemożliwych, wręcz stały się one jej specjalnością. 

13 maja przypada wspomnienie Matki Bożej Fatimskiej i 100. rocznica objawień Maryi pastuszkom: Łucji, Hiacyncie i Franciszkowi. Tego dnia mija także 36 rocznica zamachu na Jana Pawła II, do którego doszło w 1981 roku.

3 maja w Kościele katolickim w Polsce obchodzona jest liturgiczna uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej Polski.

Kajfasz. Ostatni arcykapłan Starego Przymierza. Nie wiemy, kiedy się urodził ani kiedy umarł. Jego imię może znaczyć „skała”, ale też „depresja” i „przygnębienie”. Na dramat jego życia popatrzmy w czterech odsłonach.

Podczas wielkoczwartkowej Mszy biją dzwony. Ich serca tak łomocą, że tym, którzy nie zmieścili się we wnętrzu kościoła, aż dech zapiera. Ale jeszcze tylko kilka uderzeń i zamilkną, by odezwać się ponownie dopiero w Wielką Sobotę. Zamilkną też dzwonki przy ołtarzu. Ich radosny głos zastąpi głuche klaskanie kołatek.

Przypada 7 dni przed Wielkanocą. Liturgia wspomina wjazd Jezusa do Jerozolimy poprzedzający mękę na krzyżu, podczas którego witające Go tłumy rzucały na drogę płaszcze oraz gałązki, wołając „Hosanna Synowi Dawidowemu”.

Przypomina o wielkim zdarzeniu, od którego rozpoczęła się nowa era w dziejach ludzkości. Archanioł przyszedł do Maryi, by zwiastować, że pocznie Syna Boga. W ten sposób wypełnią się obietnice proroków.